എന്റെ 3 വയസ്സുകാരന്‍ പയ്യന്‍സ് കണ്ണന്‍... പ്ലേ സ്കൂള്‍ കഴിഞ്ഞു വന്നു മന്നുരുട്ടി കളിയിലാണ്. ഞാനും കൂടെ. മണ്ണ് പലഹാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കി എന്നെ കഴിപ്പിക്കലാണ് കളിയുടെ പ്രമേയം. നല്ല സ്വാദ് എന്നൊക്കെ തലകുലുക്കി ആസ്വദിച്ച് "കഴിച്ചു" കൊണ്ടിരുന്നതിനു ഇടയില്‍ 'ഉഴുന്ന് വട' മനസ്സില്‍ തലനീട്ടി. എന്റെ ആദ്യം വെളിച്ചം കണ്ട കഥയാണ് 'ഉഴുന്ന് വട'. കോളേജ് മാഗസിനില്‍ . കോളേജ് കാന്റീനിലെ കാപ്പിയുടെയും ഉഴുന്ന് വടയുടെയും പ്രചോദനത്തില്‍ ഞാനും ഒരു എഴുത്തുകാരിയായി. അന്നത്തെ ആ വടയുടെ സ്വാദ് ഇത്തിരി എന്റെ പയ്യനും അറിയാന്‍ എന്ത് ചെയ്യണം എന്നാലോചിച്ചു, പതുക്കെ പാചക ജോലി ഏറ്റെടുത്തു, മണ്ണ് കൊണ്ട് ഒരു കുഞ്ഞു ഉഴുന്ന് വടയുണ്ടാക്കി പ്ലേറ്റില്‍ വെച്ചു. കണ്ണന്റെ പ്രതികരണം എന്താണെന്നു അറിയാമല്ലോ. അവനിത് വരെ ഉഴുന്ന് വട കണ്ടിട്ടില്ല. അമേരിക്കയിലെന്തു ഉഴുന്ന് വട!! വല്ലപ്പോളും സരവണഭവനില്‍ ചെന്ന്‍ ഒരു മസാല ദോശ കഴിച്ചാലായി. ആദ്യം അവനത്ര ശ്രദ്ധിച്ചില്ല, പിന്നെ നോക്കുമ്പോ അവന്റെ കപ്പ്‌ കേക്ക് ഇന്റെയും സാന്‍ഡ്വിട്ച്ഇന്റെയും ഇടയില്‍ ഒരു പുതിയ പലഹാരം. അവന്റെ കണ്ണുകള്‍ വിടരുന്നു , കൈകള്‍ അതിനെ പരിശോധിക്കാന്‍ ചെല്ലുന്നു. ഇതെന്താണ് എന്നൊക്കെ ചോദിക്കും, അപ്പൊ കുറച്ചു കഥയും അതിലൊരു കൊച്ചു കേരളവും ഒക്കെ കൊണ്ട് വരാം എന്നൊക്കെ ഉത്സാഹിച്ചു ഞാന്‍ അടക്കി പിടിച്ചു ഇരിക്കുന്നു. അവന്‍ അതെടുത്തു ശ്രദ്ധയോടെ കത്തി കൊണ്ട് മുറിച്ചു പ്ലേറ്റില്‍ വെച്ചു, എന്റെ നേരെ: "have a donut അമ്മേ, yummy!"
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ