എന്റെ ദിവസത്തിന്റെ ഒരു തുണ്ട്

അതിരാവിലെ.  കടും ചാര നിറമുള്ള മേഘങ്ങൾ. കാറ്റു വീശി അടിക്കുന്നു. പതിവിലും കൂടുതൽ  ഉഷ്‌ണം.  മഴയുടെ പുറപ്പാട്. നേരിയ വെളിച്ചമേ ഉള്ളു. സാധാരണ പ്രഭാതങ്ങൾക്ക് ഒരു നിശ്ചലതയും നിശബ്ദതയും ഒക്കെയുണ്ട്. ഒരു കുഞ്ഞു ഉറങ്ങുന്ന പോലെ.  ഒരു സ്വകാര്യ സ്വപ്നം, ഒരു പുഞ്ചിരി, ഒളിച്ചു വെച്ചിരിക്കുനന്തു പോലെ.  ഇന്നെല്ലാം വേറൊരു തരം. മൊത്തത്തിൽ ഒരു ഭ്രാന്തിന്റെ ഛായ? ഇതും ഒരു സൌന്ദര്യം. 

താഴെ നടക്കുന്ന വികൃതിയൊന്നും ശുക്രനെ ഇളക്കുന്നില്ല. "ശുക്രനെ തൊഴണം." അമ്മയുടെ ശബ്ദം. ഒട്ടും പ്രതീക്ഷിക്കാത്ത സ്ഥലങ്ങളിൽ, സംഭവങ്ങളിൽ, കാഴ്ചകളിൽ ഒളിച്ചിരിന്നു സംസാരിക്കുന്നത് അമ്മ പതിവാക്കിയിരിക്കുന്നു. നേരിട്ട് പറഞ്ഞിട്ടുള്ള അവസരങ്ങളിൽ ഒരു മില്ലി മീറ്റർ ചെവി പോലും കൊടുക്കാത്തത് കൊണ്ടാവാം.  എങ്ങനെ ചെയ്യാതിരിക്കാം എന്നാണ് കൂടുതൽ ആലോചിച്ചത്, പക്ഷേ ആലോചന അവസാനിക്കുന്ന ഏതോ സ്ഥലത്ത് ആ ഉപദേശങ്ങളൊക്കെ പന്തലിച്ചു നില്കുന്നു. അമ്മ പോയി കുറേ കഴിഞ്ഞാണ് ഞാൻ അത് മനസ്സിലാക്കിയത്‌.  വേറിട്ട വഴി നടക്കണം എന്ന് വാശി പിടിച്ച്, നടന്നു നടന്നു ചെന്നെത്തിയത് ഒരേ സ്ഥലത്ത്.  ആലോചിക്കുമ്പോൾ അത്ഭുതം, അമ്മ ഇത് നേരത്തേ കണ്ടോ എന്നൊരു ആലോചന,  വഴി തെളിച്ചു തന്നതിന്, വിത്ത് ഇട്ടു തന്നതിന്, തീരാത്ത കടപ്പാടും.

എല്ലാവർക്കും വേണ്ടതെല്ലാം ചെയ്തു, എല്ലാവർക്കും എല്ലാമായി, എല്ലാവരെയും കുറിച്ച് ആലോചിച്ചു,  അങ്ങനെ അലിഞ്ഞില്ലാതെയായ ഒരമ്മ.  പിന്തുടരാൻ  എന്ത് പ്രയാസം ആ കാലടികൾ. പിന്തുടരാൻ കിട്ടുന്ന അവസരം എന്തൊരു പുണ്യം!  പ്രാർത്ഥനയിൽ കണ്ണുകള അടച്ചു ഒരു നിമിഷം. കാപ്പിക്കപ്പിൽ ഒരു തുള്ളി മഴ.  അതിനു പിന്നാലെ ഒരായിരം തുള്ളികൾ ഒരു നിമിഷത്തിൽ.  ഇവിടത്തെ മഴകൾ ഇങ്ങനെയാണ്.  ആകാശത്തിന്റെ അടപ്പ് തുറന്ന പോലെ. എണീറ്റ്‌ മാറാൻ തോന്നിയില്ല,  അകവും പുറവും നനച്ചു മഴ പെയ്തു കയറി കുറെ നേരം.  

ആലോചനകൾ തിരിച്ചു വന്നത് മഴ ഒന്ന് നിന്നപ്പോളാണ്‌.  മഴ നനഞ്ഞ കാപ്പിയിൽ വെള്ള മേഘങ്ങൾ നീന്തുന്നു.  കൈപിടി പൊട്ടിപ്പോയി വാർദ്ധക്യ വരകൾ വീണ കപ്പും,  പലസ്ഥലത്തു കീറി തുന്നികൂട്ടലുകൾ വന്ന നിറം മങ്ങിയ പുതപ്പും ഞാനും പലവർഷങ്ങളായി യാത്ര തുടങ്ങിയിട്ട്. ഈ കപ്പിലെ കാപ്പിയുടെ സ്വാദും ഈ പുതപ്പിന്റെ ചൂടും എന്റെ സ്വന്തം. ഈ നനവും ഈ ഉമ്മറ പടികളും ഈ നിമിഷങ്ങളും എന്റെ മാത്രം.  എന്റെ തുണ്ട് സമയം, എന്റെ തുണ്ട് സ്ഥലം. ഈ മകളുടെ സ്വാർത്ഥത അറിഞ്ഞാൽ അമ്മ എന്ത് പറയും?  

ന്യൂസ്‌ പേപ്പർ പറന്നു വന്നു.  അതെന്റെ സാമ്രാജ്യത്തെ ഒരു സോപ്പു കുമിള പോലെ പൊട്ടിച്ചു കളഞ്ഞു. മഴവെള്ളം കേറിയ കാപ്പി കളഞ്ഞു, ഒരു കപ്പു കൂടി വേണ്ടി വരും ഇന്ന്. പുതപ്പു ഉണങ്ങാൻ വിരിച്ചു. അങ്ങനെ ഇന്നത്തെ ദിവസം തുടങ്ങുന്നു.